Oft hefur mér misboðið íslensk okur en sjaldan sem nú. Þannig er að á útmánuðum þurfti fyrirtækið sem ég vinn hjá sem er fræðslustofnun að endurnýja prentara. Ekki er það nú í frásögur færandi, við keyptum okkur Ricco prentara á 57.000 kr. hjá N4. Þar fengum við ágæta þjónustu og svo vitnað sé beint í sölustjóra Ricco:  „Þjónusta er mjög góð hjá okkur svo og aðgengi að rekstrarvörum.“ Innan nokkurra daga birtist prentarinn og líkar okkur vel við gripinn sem er lita-laiser prentari. Brátt leið að því að við þyrftum að kaupa duft. Hringdi ég þá i A4 en starfsmaðurinn sem ég talaði við sagðist ekki eiga duft en gæti pantað það og myndu láta mig vita þegar varan kæmi. Ekki lét fyrirtækið vita en við eftirgrennslan kom í ljós að duftið var komið og fengum við það sent.

Nú nálgast prófin og þá þarf mikið að prenta. Ljós fór að blikka á prentaranum og nú vantaði enn duft. Við snérum okkur að þessu sinni til TRS á Selfossi og báðum þá að útvega okkur prentduft. Kom þá fljótt í ljós að ekki reyndist létt verk að fá duft hjá söluaðilanum, A4 og gátu þeir hvorki svarað því hvort duftið væri til, væri í pöntun eða að það væri nokkur von í að það fengist hjá þeim eða myndi koma til með að fást hjá þeim.  Að endingu tókst að útvega okkur duft hjá öðru fyrirtæki og fengum við 2 pakka af svörtu dufti og einn af hverjum lit alls fimm hylki og hljóðaði reikningurinn uppá 94.594 kr. Duftið var næstum 50% dýrara en prentarinn sjálfur og með honum fylgdi með næstum sami skammtur af dufti. Til fróðleiks fylgir hér tafla yfir verðið sem við þurfum að greiða, uppgefið verð þegar við keyptum prentarann og verða á sömu vöru í USA.

Eins og sjá má af þessari töflu er mismundur á verði dufthylkjanna hér á landi og í USA nánast það sama og verðið á prentaranum, aðeins munar þar 2.000 kr. Mismunur á verði litahylkjanna er sláandi, hvert hylki er nær 40% dýrara. Ekki hefur gengið fallið svona mikið.

En næst þegar kaupa skal blek er sennilega réttast að fara á Netið. Sjá:

Fátt virðist geta orðið til þess að fjölga konum í ríkisstjórn. Eins og áður ein kona frá íhaldinu og þrjár frá hinum. Ég verð nú samt að gefa Samfylkingunni plús fyrir að standa með konum og landsbyggðinni. Það má velta fyrir sér hvers vegna íhaldið heldur svo sterkt í þá hefð að láta bara þá sem eru eftir á listum fá ráðherraembætti. Er það til að afsaka það að vera nánast bara með karlráðherra, þeir eru jú eftir á listum allsstaðar hjá þeim. Hvað með hæfni? Kemur hún málinu ekkert við? Mér finnst t.d. skrítið hjá þeim að ganga fram hjá konum eins og Guðfinnu Bjarnadóttur. Á ég að trúa því að hún sætti sig við að hætta í fínu djobbi (á góðum launum) bara til að verða óbreyttur þingmaður? Ætlar Geir ekkert að gera í því að halda í svona flotta kandidata? Hver verður fyrstur til að bjóða Guðfinnu nýja vinnu?  Nei, karlar skulu það vera sama hvað... og íhaldskellurnar sætta sig við það. Eru bara með smá skeifu til að byrja með.

Samfylkingin getur ekki fengið plús frá mér fyrir að standa með sjáfri sér. Hvað með Íraksstríðið? Uhm... átt það ekki að vera fyrsta verk Ingibjargar að taka okkur af lista hinna staðföstu þjóða? Ég hefði gjarnan viljað að hún hefði staðið við það. Mér finnst þau nú líka sætta sig við lítinn hlut í ráðuneytisskiptingunni. En það er nú kannski gott, reynsla þeirra er ekki mikil. Nú svo halda þeir því fram að þetta verði velferðarstjórn. Nú geta öll börn landsins tekið niður tannpínutreflana og glaðst yfir væntanlegum setum í tannlæknastólum um allt land.

Í Blaðinu í dag er því haldið fram að ný viðreisnarstjórn sé að taka við. Er þá Samfylkingin gamli Alþýðuflokkurinn? Ég bara spyr, því ekki var hún stofnuð til að vera hann, eða hvað?

Í kvöld birtist sjónvarpsauglýsing frá Samfylkingunni. Þar stærir formaður hennar, Ingibjörg Sólrún Gísladóttir, sig af því að hafa í borgarstjórnartíð sinni jafnað launamun kynjanna hjá borginni. Hvað á hún við?

Hún er ekki að tala um að hún hafi lagt áherslu á að hækka launin hjá öllum þeim góðu konum sem vinna hjá Reykjavíkurborg eins og t.d. :

• á dvalarheimilum
• í grunnskólum
• í leikskólum
• við félagsþjónustuna
• og við fjöldamörg önnur mikilvæg þjónustustörf

Ég hef aldrei orðið vör við að Ingibjörg Sólrún hafi haft sérstakar áhyggjur af því að t.d. hin fjölmenna kvennastétt grunnskólakennara hafi of lág laun. Nei, því miður. Ég hefði svo sannarlega viljað trúa því sem hún segir í þessari auglýsingu. Þetta er ekki satt frekar en auglýsingin um að öll börn á Íslandi séu með tannkýli.

Sennilega er Ingibjörg aðeins að tala um Ráðhús Reykjavíkur. Þar hafa margar konur víst jafn há laun og karlar og  það er frábært! En hvers vegna ekki við hin líka, hvers vegna hefur Ingibjörg Sólrún ekki lagt áherslu á að hefðbundnar kvennastéttir fái réttlát laun? Hún var nú einu sinni Kvennalistakona!

Það er ýmislegt gott við kosningabaráttu, þá finnur maður á einhvern hátt svo mikið fyrir því að tilheyra ákveðnu svæði og ákveðnu kjördæmi. Hluti af þessu er að fá lókal kosningaefni inn um dyralúguna. Það er einhvern veginn persónulegra heldur en þetta fílteraða auglýsingaefni sem birtist á landsvísu. Samt er það þannig að maður veltir stundum fyrir sér tilgangnum með sumu efni. Eins og ég hef áður getið notar Sjálfstæðisflokkurinn minnið um Mallhvíti og dvergana sjö, án þess þó að segja söguna sjálfa, heldur meira sem myndefni. Framsóknarflokkurinn hefur breytt hinum forna Þjóðólfi í uppskriftabók og Samfylkingin hefur gefið út ljóðabók. Uhm... halda þeir að jólin séu í nánd? Eða er verið að reyna höfða til nýrra kjósenda með því að birta eldgömul ættjarðarljóð og mataruppskriftir? Ég held að þetta hitti ekki í mark. Getur jafnvel skapað þá tilfinningu hjá lesandanum að útgefandinn líti niður á kjósendur og telji að þeir hafi ekki neitt vit á pólitík, þannig að það taki því ekki að ræða hana og útlista á prenti eða að flokkarnir hafi ekki neitt að segja, eins og virðist eiga við um öll hin framboðin, því frá þeim hefur ekki komið neitt lókalefni. Sakna þess... 

En smá tilvitnanir svo hægt sé að leggja mat á boðskapinn.  

Fyrst úr ljóðakveri Samfylkingarinnar: 

Lóan eftir Pál Ólafsson 

,,Lóan er komin að kveða burt snjóinn,

kveða burt leiðindin, það getur hún.

Hún hefur sagt mér að senn komi spóinn,

sólskin í dali og blómstur í tún"

Hvaða lærdóm má draga af þessum boðskap. Eru leiðindin kosningabaráttan? Mér finnst þetta einhvern veginn hljóma þannig, enda allir orðnir hálf leiðir á þessu tuði. 

Og svo er það gamli Þjóðólfur Framsóknar: 

Eplasalat úr Biskupstungunum:

  ,,Græn epli eru skorin í bita og ólífuolíu hellt yfir. Sultuðum engifer bætt út í og Kóríander frá Engi í Biskupstungum einnig. Að lokum eru ristaðar nokkrar furuhnetur og sett saman við. " 

Hvaða gagn höfum við svo af þessu? Jú, eplin eru græn og kryddið úr kjördæminu, þannig að ef við gerum salatið sem væri skynsamlegt ef marka má tilganginn, daginn fyrir kjördag er sjens að það gæti minnt okkur á að kjósa Framsókn.